Urodziła się 9 stycznia 1908 roku, w Paryżu. Gdy miała 21 lat poznała Jean-Paul Sartre’a i. De Beauvoir opublikowała wiele dzieł fabularnych jak i niefabularnych, które poruszały egzystencjalne idee. Jej najbardziej znanym jest pochodząca z 1949 „Druga płeć”. Zmarła w Paryżu 14 kwietnia 1986 roku.
Simone była najstarszą córką w mieszczańskiej, paryskiej rodzinie, wychowaną w surowym katolicyzmie. Jako nastolatka myślała o tym, żeby zostać zakonnicą. Kiedy dorosła, kryzys wiary sprawił, że stała się ateistką. W wieku 21 lat opuściła dom, aby studiować na Sorbonie i poświęcić się nauce. W 1929 roku ukończyła filozofię. W tym samym roku również spotkała Jean Paula Sartre’a. Związek ten kształtował całe jej życie. Simone i Jean byli najlepszymi przyjaciółmi i kochankami, wzajemnie inspirowali się i wpływali na swoją twórczość. Simone nigdy nie zgodziła się poślubić Sartre’a ponieważ nie chciała, aby ich związek był ograniczany przez społeczne normy. Każde z nich spotykało się też z innymi partnerami. Para stworzyła nawet trójstronną relację, która zresztą stała się inspiracją do książki wydanej przez de Beauvoir w 1943 r. „L’invitee”. Książka porusza egzystencjalne kwestie dotyczące relacji z drugim człowiekiem, sumienia.
Simone rozpoczęła karierę pedagogiczną w 1931 w szkole średniej w Marsylii. Podczas lat spędzonych w charakterze nauczyciela Simone uwiodła wiele młodych studentek. Ostatecznie została zawieszona, w pracy dydaktycznej z powodu skarg o molestowanie seksualne. Simone zyskała rozgłos w 1949 roku wydając „Drugą płeć”. To 972 stronicowy traktat, który analizuje powody, dla których miejsce kobiety w społeczeństwie jest gorsze od mężczyzny. Publikacji towarzyszyły ogromne kontrowersje. W niektórych kręgach książkę potraktowano jako pornografię, a Watykan umieścił ją na liście ksiąg zakazanych.
„Druga płeć” została wydana też USA, w 1953 r., ale była tylko cieniem oryginału, ze względu na fatalne tłumaczenie. W 2009 roku ponownie pojawiła się na amerykańskim rynku, już właściwie przetłumaczona.
Po II Wojnie Simone dała się poznać jako polityczna aktywistka, krytykując kapitalizm, i broniąc komunizmu. Jej późniejsza kariera pisarska skupiała się m.in. na starzeniu. W 1964 roku, opublikowała książkę, w której opisuje śmierć matki, w 1981 dokumentującą ostatnie lata życia jej partnera. Simone de Beauvoir umarła sześć lat po de Sartrze. Spoczęli we wspólnym grobie. Simone de Beauvoir sama nigdy nie uważała się za filozofkę. To dzieła, które napisała sprawiły, że tak została postrzegana.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.