O endometriozie mówimy, gdy tkankę przypominającą błonę śluzową macicy można znaleźć poza macicą, w innych miejscach w ciele. Tkanka ta tworzy zmiany, zwane zmianami endometriotycznymi, które najczęściej umiejscawiają się na jajnikach i innych narządach miednicy mniejszej. Rozrost i złuszczanie chorobowej tkanki powoduje nie tylko powstanie dolegliwości bólowych, ale może również skutkować niepłodnością. Mimo szeroko zakrojonych badań nie udało się dotychczas jednoznacznie określić przyczyn endometriozy.
Rozpoznanie endometriozy może być bardzo trudne, gdyż jej objawy mogą pokrywać się z symptomami wielu innych chorób, w tym zapalenia przydatków i zespołu jelita drażliwego. Okres od wystąpienia pierwszych objawów do postawienia prawidłowego rozpoznania może trwać nawet 6 lat, dlatego tak ważna jest wiedza dotycząca oznak, diagnostyki i leczenia endometriozy.
Objawy endometriozy to: bolesne miesiączkowanie, ból w czasie stosunku seksualnego, przewlekły ból brzucha, ból owulacyjny, ból okołomiesiączkowy, dolegliwości jelit lub pęcherza moczowego, ból w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, nieprawidłowe krwawienia, problemy z płodnością i przewlekłe uczucie zmęczenia.
U kobiet z bolesnym miesiączkowaniem częstość występowania endometriozy waha się do 40 do 60 proc. a u kobiet skarżących się na ból w obrębie miednicy mniejszej częstość występowania endometriozy może sięgać aż 75 proc.
Szacuje się, że u 30–50 proc. kobiet z endometriozą występują większe lub mniejsze problemy z niepłodnością. Zwiększone ryzyko rozwoju endometriozy występuje u kobiet, których matka lub siostra cierpi na tę chorobę. Szacuje się, że choroba ta występuje u niemal 200 milionów kobiet na całym świecie. W Polsce na endometriozę może chorować nawet milion kobiet.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.