Eksmagazyn.pl

Przez swe śmiałe wystąpienia przeciwko segregacji rasowej, głoszenie czarnej dumy, zmianę wiary i otwartą niechęć do amerykańskiej interwencji w Wietnamie, Ali stał się nie tylko najsłynniejszym bokserem dwudziestego wieku, ale także jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci niespokojnych lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia.

„Trudno być skromnym, gdy jest się kimś tak wielkim jak ja.”
Urodził się 17 stycznia 1942 roku w Louisville, w stanie Kentucky, jako Cassius Marcellus Clay.
Przygoda z boksem zaczęła się o Alego od… roweru. Jeździł na nim całymi godzinami, ale jego zabawka wpadła w oko miejscowemu złodziejaszkowi. Ten ukradł rower, kiedy Ali i jego brat byli w sklepie.
Chłopcy natychmiast pobiegli na posterunek policji, aby zgłosić kradzież. Służbę tego dnia pełnił Joe Martin, będący również jednym z trenerów klubu bokserskiego Columbia Gymnasium w Louisville. To bez wątpienia przykre wydarzenie dla dwunastoletniego Alego stało się zarazem początkiem dla jego późniejszej kariery. Kierowany chęcią własnoręcznego sprania złodzieja, zaczął uczęszczać na lekcje boksu, robiąc błyskawiczne postępy pod czujnym okiem trenera Joe Martina.

„To brak wiary w siebie sprawia, że ludzie boją się podejmować wyzwania. Ja w siebie wierzę.”
Między 1955 a 1960 rokiem stanął aż 108 razy na amatorskim ringu. Mając zaledwie szesnaście lat zdobył tytuł Złotych Rękawic – turnieju bokserskiego odbywającego się w Kentucky.
W 1960 roku zdobył mistrzostwo Stanów Zjednoczonych w wadze półciężkiej. Miał wówczas 18 lat, mierzył 188 centymetrów wzrostu i ważył prawie 80 kilogramów. Był wschodzącą gwiazdą amerykańskiego boksu i największą nadzieją USA na złoty medal w zbliżających się właśnie XVII Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie. Przez krajowe eliminacje przeszedł jak burza.

„Czy poczułem jego lewy hak? Poczuli go nawet moi przodkowie w Afryce.”
Olimpijski turniej bokserski w wiecznym mieście rozgrywany był we wspaniałej, nowoczesnej hali Palazzo dello Sport, mieszczącej 15 tys. widzów. Ali wygrał walkę, pokonując polskiego boksera Zbigniewa Pietrzykowskiego. Złoty medalista olimpijski witany był w rodzinnym mieście jak bohater. Z lotniska przywieziono go olbrzymim, odkrytym cadillakiem w asyście policjantów na motocyklach. Burmistrz i gubernator Kentucky zapraszali boksera jako honorowego gościa na wystawne bankiety. Zdjęcie mistrza zawisło w siedzibie władz lokalnych obok portretu prezydenta Eisenhovera.

„Człowiek, który widzi świat w wieku 50 lat tak samo, jak widział go, mając 20 lat, stracił 30 lat swego życia.”
Pewne wydarzenie uświadomiło mu jednak, iż nawet olimpijskie złoto niewiele jest warte w kraju, w którym Czarnych traktuje się z pogardą i odmawia im się podstawowych praw. Clay wraz ze swym przyjacielem Ronninem Kingiem wracał pewnego dnia motorowerem do domu, kiedy nagle zaskoczyła ich ulewa. Postanowili przeczekać ją w przydrożnym barze, w którym obojgu odmówiono obsługi. Nikogo nie obchodziło to, iż jeden z nich jest mistrzem olimpijskim – kolorowych nie obsługujemy i basta. Po tym wydarzeniu Clay wyrzucił swój olimpijski medal do rzeki Ohio.

„Bóg dał mi chorobę, by przypomnieć mi, że nie jestem numerem 1. On jest.”
Zaraz po zdobyciu mistrzostwa olimpijskiego Ali przeszedł na zawodowstwo. W latach 1960-1963 stoczył w sumie 19 walk, wygrywając wszystkie, w tym 15 przed czasem. Ali zdobył pierwszy tytuł mistrza świata w 1964 roku, w wieku 22 lat, pokonując ówczesnego mistrza, Sonny’ego Listona.
Po walce przystąpił oficjalnie do Nation of Islam, radykalnej organizacji czarnoskórych Amerykanów, wyznających islam, prowadzonych przez Malcolma X oraz Ellijaha Muhammada. Zrezygnował z nazwiska Cassius Clay – początkowo nazwał się Cassius X. Po tym, jak Ellijah Muhammad przezwał go „Ali”, przyjął nazwisko Muhammad Ali.
W 1967 roku Ali został skazany na karę więzienia w zawieszeniu za odmowę służby wojskowej i wyjazdu na wojnę do Wietnamu. Skutkiem wyroku było odebranie paszportu, tytułu mistrza świata boksu oraz licencji profesjonalnego boksera. Przez trzy lata Ali nie mógł walczyć ani opuszczać terytorium USA. Zarabiał na życie jako propagator islamu, brał udział w reklamach, przedstawieniach telewizyjnych oraz teatralnych (wystąpił w musicalu Broadway jako Buck White). Obecnie, najsłynniejszy bokser świata zmaga się ze stwardnieniem rozsianym.