Mimo że twórczość Władysława Hasiora uznawana była za kultową w latach 60-tych i 70-tych, nie został on w tamtym czasie do końca zrozumiany. Zmarł usunięty w cień, a tak naprawdę swoją oryginalną postawą i filozofią artystyczną wyprzedził całą epokę. Hasior wciąż prowokuje do dyskusji, a stawiane przez niego pytania nie straciły na aktualności. Stąd zrodziła się chęć wspólnego tworzenia, w oparciu właśnie o dzieła Hasiora.
Twórcze i intelektualne prowokacje, inspirowane działalnością Władysława Hasiora były punktem wyjścia dla działań zaproponowanych przez artystów biorących udział w projekcie. Ramy tych działań artystycznych określają obszary zainteresowań samego Hasiora, który zajmował się rzeźbą, asamblażem, obiektami przestrzennymi oraz działaniami efemerycznymi. Działający twórczo w różnych obszarach Hasior, budował wizję świata totalną, nasyconą nowymi znaczeniami. Artyści tworzący projekt musieli się zatem podjąć tego samego zadania i w znacznym stopniu udało im się tego dokonać – mówił podczas wernisażu, Sandro Truchan, jeden z kuratorów.
REINKARNACJE HASIORA. REINKARNACJE ZAKOPANEGO
Wernisaż wystawy odbył się w nietypowym miejscu i w nietypowy sposób: w nowo wybudowanej kamienicy przy Krupówkach 49: trzy pomieszczenia na dwóch poziomach, prawie 700 m2 surowej przestrzeni o charakterze industrialnym. Przed budynkiem położono czerwony dywan, zainstalowano kamery, kazano odwiedzającym (rekordowa frekwencja, ponad 300 osób oczekujących w jednym miejscu na wydarzenie kulturalne!), wypełniać tony dokumentów weryfikujących ich tożsamość – wszystko po to, by nawiązać do klimatu czasów, w których żył Hasior: klimatu niepokoju, braku wolności, kolejek. We wnętrzu budynku kolejne zaskoczenie – aktorzy Teatru Witkacego ucharakteryzowani na zjawy, snując się po surowych, mrocznych pomieszczeniach, odczytywali postulaty Hasiora.
Po tak klimatycznym wstępie nastąpiło oficjalne otwarcie wystawy, na którym organizatorzy przypomnieli postać Władysława Hasiora oraz poruszyli tak nurtujące zagadnienie jak promowanie sztuki i artystów. Podkreślając, jak istotne jest wspieranie tego typu inicjatyw na wszystkich poziomach działania, przywołali przykład Francji, której polityka kulturalna powinna być dla Polski przykładem do naśladowania: – Podejrzewam, że gdyby Fryderyk Chopin nie żył i nie tworzył we Francji, to dzisiaj znany byłby jedynie w Żelazowej Woli - skwitował ze smutkiem Sandro Truchan, mówiąc o zapomnianym przez polski rząd, Władysławie Hasiorze.
Mamy nadzieję, że dzięki naszemu projektowi, Hasior będzie na nowo inspirował i zmuszał do myślenia. Pytania Hasiora o status sztuki, relację sztuka – życie, rzeczywistość – metafora, są nadal niezwykle aktualne. Wierzymy, że nasza wystawa będzie początkiem pogłębionej debaty dotyczącej twórczości tego niesłusznie zapomnianego artysty – podkreślała Nina Sylka, kuratorka wystawy.
Uczestnicy wystawy: Bogusław Bachorczyk, Aleksandra Batura, Izabela Chamczyk, Zuzanna Dembiec, Bartek Jarmoliński, Małgorzata Jastrzębska, Marcin Kin, Bartosz Kokosińska, Małgorzata Kosiec, Gabriela Kowalska, Hubert Pokrandt, Paulina Poczęta, Sandro Truchan, Małgorzata Szandała, Przemysław Wańczyk, Bartosz Zieliński, Aktorzy Teatru im. St. Witkacego w Zakopanem.
Organizatorzy: Grupa Prospect – Nina Sylka, Paweł Truchan, Sandro Truchan, Galeria Strefa A w Krakowie – Małgorzata Błaszczyk
Kuratorzy: Nina Sylka, Paweł Truchan, Sandro Truchan
Partnerzy: Teatr im. St. I. Witkiewicza w Zakopanem, Galeria Strefa A w Krakowie, Galeria Tamok w Zakopanem, Dworzec Tatrzański w Zakopanem, agencja komunikacji OWL PR
Wystawa „HASIOR-REINKARNACJE” potrwa do 17 czerwca br.
Miejsce wystawy: Krupówki 49.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.