Kobiety nosiły już przecież spodnie i garnitur, który stał się alternatywą damskiego kostiumu, jak również kapelusze i płaszcze typu trencz. Jednak, z chwilą wybuchu II wojny światowej, całe życie zmieniło się. Natychmiast wszystkiego zabrakło, w tym również żywności. Metale, z których robiono biżuterię, zostały zużyte na cele wojenne, do produkcji spadochronów zużyto cały jedwab przeznaczony na pończochy, a haftki i zamki błyskawiczne (nomen omen) błyskawicznie stały się towarem deficytowym.
Nikogo nie zdziwi fakt, że dla mody okres wojny był czasem ponurym. Żeby móc kupić sobie ubranie trzeba było mieć nie tylko pieniądze, ale także kartki. Dlatego każdy przechowywał co miał: stare zasłony, prześcieradła, wyroby wełniane, wszystko co mogło się potem przydać. Wbrew okrutnej rzeczywistości ludzie nie poddawali się. Kobiety nosiły biżuterię z plastyku i celofanu. Głowy ozdabiały turbanami z celofanu, materiałów ze starych ubrań i wszystkiego, co wpadło w ręce. Pozwalało to zachować pozory normalności i miało wielki wpływ na morale.
W prasie powojennej można znaleźć bezcenne wówczas porady i wskazówki dotyczące rozmaitych poprawek i przeróbek służących polepszeniu stanu istniejącej już garderoby. W Polsce „Przekrój” ogłaszał konkurs działu mody na najbardziej pomysłowe przeróbki, które były potem nagradzane i okraszane podpisami typu: „lepszy perkal w garści niż jedwab na dachu”, „wszędzie dobrze, a w sukni z krajowej wełny najlepiej”, „nie drogo, ale chędogo”…
Agnieszka Jelonkiewicz,
konsultantka wizerunku, historyk sztuki, ekspert z dress code’u. Jedna z bohaterek książki „Sukces jest kobietą! Piękna twarz biznesu”. Szkoli Zarząd i naczelne kierownictwo firm z profesjonalnej autoprezentacji i etykiety w biznesie.
Przygotowuje wizerunek medialny ekspertów i rzeczników prasowych. Prowadzi zajęcia dydaktyczne dla młodzieży i grona pedagogicznego.
Akademia Stylu Agnieszki Jelonkiewicz
FB Akademia Stylu Agnieszki Jelonkiewicz
CytujSkomentuj
Czytam wszystkie odcinki z zainteresowaniem, brawo Pani Agnieszko