Eksmagazyn.pl

EksMagazyn: Możesz opowiedzieć krótko o chorobie, na którą chorujesz?

Marlena Kleinschmidt: Od dziecka choruje na SMA1, typ 2 (rdzeniowy zanik mięśni) co powoduje, że zanikają mi mięśnie i staję się słabsza. Muszę dużo ćwiczyć, by spowolnić postęp choroby.

Mimo choroby zawsze wyglądasz bezbłędnie. Jak dbasz o siebie?

Dziękuję. Jak dbam? Hm… Nic tak nie przyciąga uwagi jak radosna uśmiechnięta kobieta, więc zawsze dużo się uśmiecham. Lubię rozpuszczone włosy, podkreślone oczy, no i szpilki –  one każdej kobiecie dodają uroku. Lubię podobać się sobie i innym, chcę też pokazać ludziom, że poruszając się na wózku też można przyciągać uwagę. Moim mottem jest: „Swoim życiem budź do życia innych.”

Jaki masz cel zawodowy?

Chciałabym dalej pozować do zdjęć, pokazywać się. Pokazywać, że mimo wózka też można być fotomodelką i szczęśliwą kobietą. Marzę o tym, by być twarzą kosmetyków lub znaleźć się na okładce jakiegoś czasopisma.

Czy ktoś już może złożył ci taką propozycję?

Tak. Miałam być w gazecie ‘Takie jest życie”, ale zmienił się naczelny i niestety nie wyszło.

Jakie jest twoje największe prywatne marzenie?

Wow! Marzeń to ja mam wiele. Po pierwsze – by moi trzej bracia, chorujący na to samo, co ja, byli zdrowi, aby znalazł się lek na naszą chorobę. Drugie marzenie to: mieć dobrego, kochającego męża, a trzecim jest to, by świat zapamiętał moją twarz – być w reklamach, na bilbordach i na okładkach czasopism.

Jacy mężczyźni ci się podobają?

Zawsze podobali mi się wysocy bruneci z ładnym uśmiechem, ale myślę, że najbardziej przyciągnie mnie mężczyzna z dobrym sercem, wrażliwy, zabawny, z tym CZYMŚ !

Czy denerwują cię pytania o twoją chorobę?

Nie! Nie denerwuje mnie, gdy ktoś pyta o to co mi jest, myślę że to po prostu ciekawość i często chęć pomocy.

Jak ludzie reagują na ciebie? Spotykasz się z wyrazami sympatii? A może wręcz przeciwnie – z wrogością?

Nie, nigdy nie odczułam, że jestem gorsza. Wręcz przeciwnie – ludzie chcą mnie poznać, podziwiają, że mam siłę się uśmiechać i dbać o siebie. Czasem starsi ludzie mówią, gdy widzą mnie: „Ojej, taka śliczna i na wózku”, ale ja się wtedy uśmiecham i mówię: „Przynajmniej daleko nie ucieknę” .

Jak twoi rodzice dają sobie radę z chorobą twoją i braci?

Nie wyobrażam sobie lepszych, poświecili dla nas swoje życie. Czasem jest ciężko, ale jak na razie, dajemy radę z pomocą dwóch zdrowych braci.

Masz w sobie dużo ciepła i energii. Czy nie jesteś sfrustrowana tym, że jesteś chora? Nie winisz świata, boga, itd. za to, że to tobie właśnie się przytrafiło?

Nie nigdy nie zadałam sobie pytania: „Dlaczego ja”? Nie chciałabym, aby ktokolwiek inny był za mnie chory, bo nikt nie zasługuje na cierpienie. A gdy już zdarza mi się słabszy moment, to tłumaczę sobie, że jest w tym jakiś cel, na pewno przez chorobę jestem bardziej pokorna i widzę świat inaczej, doceniam małe rzeczy, cieszy mnie szczęście bliskich. Choroba nie musi być straszna Jeśli mamy wokół siebie dobrych ludzi, którzy pomagają nam, wspierają, jest dużo łatwiej żyć.

Rozmawiała: Anna Chodacka

Kochani! Zwracam się do Państwa z prośbą o przekazanie  1% na rehabilitację moją i moich trzech braci (chorujemy na rdzeniowy zanik mięśni) oraz na zakup windy do naszego domu, która ułatwi naszym rodzicom opiekę nad nami. Koszt takiej windy wynosi 40 tys zł. 

Dane:
Nr.KRS 0000186434 z dopiskiem M.T.P.B. KLEINSCHMIDT 413/ K

W tytule przelewu należy wpisać M.T.P.B. KLEINSCHMIDT 413 K