Eksmagazyn.pl

Nominowany po raz drugi, ponieważ od zeszłego roku odnotował kolejne sukcesy. Jeszcze w styczniu pokazał na krakowskim festiwalu Sacrum Profanum zarówno głośną już instalację „Unknown, I live with you”, zrealizowaną wcześniej w Brukseli z muzyką Katarzyny Głowickiej, jak premierę zapomnianej opery Gioachino Rossiniego „Sigismondo”. Gdy nadeszła pandemia, zniweczyła jego plany wystawienia „Króla Rogera” Karola Szymanowskiego na festiwalu w Savonlinna – w zamian zrealizował interesującą „pandemiczną” wersję „Pieśni Roksany” w formie filmiku na YouTube. We wrześniu wystawił w wiedeńskiej Kammeroper „Bajazeta” Vivaldiego, przyjętego bardzo pozytywnie przez krytykę.

Urodził się w 1983 r. w Warszawie, studiował w Amsterdamie. Jest reżyserem, dramaturgiem i librecistą, zarówno w dziedzinie opery, jak sztuk performatywnych. Jako dramaturg współpracował m.in. z Ivo van Hove’em, Mariuszem Trelińskim, Tobiasem Kratzerem, Yuvalem Sharonem, a jako librecista z kompozytorami: Katarzyną Głowicką, Dariuszem Przybylskim i Annelies Van Parys.

W latach 2013–16 był szefem działu dramaturgii i promocji w brukselskiej operze La Monnaie/De Munt. W 2017 r. założył The Airport Society – stowarzyszenie wędrownych artystów, aktywistów i działaczy społecznych, inicjujących projekty w dziedzinie opery, technologii i aktualnych zjawisk społecznych. Był członkiem zespołu doradców Opera Europa, organizacji zrzeszającej europejskie teatry i festiwale operowe. Zainicjował i kierował forum United States of Opera dla twórców opery współczesnej w Amsterdamie, był pomysłodawcą i koordynatorem programu badawczo-rozwojowego dla artystów Fringe FUEL oraz sekcji „aktywizmu kreatywnego” w ramach Fringe Festival w Amsterdamie. Był również koordynatorem Europejskich Dni Opery w Holandii.

Jest laureatem Mortier Next Generation Award. Wyreżyserował dwa spektakle w Operze Wrocławskiej: „I Montecchi e i Capuletti” Vincenza Belliniego oraz superwidowisko „Nabucco” Giuseppe Verdiego.

Jacek Marczyński nominuje go za twórcze podjęcie gry z konwencją sztuki operowej w reżyserowanych spektaklach, za umiejętne wplecenie polskiej symboliki i tradycji kulturowej w „Sigismondzie” Rossiniego i za oryginalne wykorzystanie fragmentu „Króla Rogera” w działaniach artystycznych czasu pandemii.

fot. Leszek Zych/Polityka