Korytarze jaskini ciągną się kilometrami, a nowe odnogi wciąż są odkrywane przez ekipy badawcze z całego świata. To miejsce fascynuje i zachwyca. To jedna z najdłuższych i najgłębszych jaskiń na świecie. Jej wejście to pilnie strzeżony sekret. Wiadomo, że jest położone w szczelinie na terenie Parku Narodowego Carlsbad, w pustynnym rejonie Chihuahua w stanie Nowy Meksyk. Każdy badacz, który uzyskał pozwolenie na wizytę w jaskini musi złożyć pisemne oświadczenie, że nie ujawni jej szczegółowego położenia. Do dziś nie podano do publicznej wiadomości dokładnego położenia wejścia do podziemnego królestwa. Te obostrzenia mają zapobiec ingerencji człowieka w pierwotny charakter jaskini. Do 2007 roku długość odkrytych przez badaczy odcinków wynosiła ok. 203. Bajkowy, niekiedy kojarzący się z zimą i śniegiem krajobraz jaskini znajduje odzwierciedlenie w nazwach nadawanych komnatom i korytarzom. Nic dziwnego, że białe formacje z kryształów gipsu, powstałe na skutek działania kwasu siarkowego na skały wapienne, inspirują badaczy do nadawania takich nazw jak: komora „Zatoki Lodowcowej”, „Przejście Królewny Śnieżki”, „Komnata Kłujących Kostek Lodu”, „Kraina Śnieżnych Cudów” czy „Wielkie Niebo”.
Nazwa jaskini wywodzi się od gatunku agaw, które występują w okolicy wejścia do Lechuguilli. W jaki sposób natrafiono na jej ślad? Przez przypadek. W 1986 roku grupa badaczy eksplorująca jedną z szczelin odsłoniła wejście do nieodkrytej dotąd jaskini, a raczej sieci jaskiń. Wejście było oddzielone od świata kilkumetrową warstwą skał, dlatego po rozpoczęciu eksploracji kolejnych korytarzy, zdecydowano się na umieszczenie przy wejściu specjalnych gazoszczelnych śluz. Długotrwała izolacja jaskini spowodowała powstanie w jej mrocznych wnętrzach nieznanych dotąd bakterii i mikroorganizmów.
CytujSkomentuj
przepiękne krajobrazy