Eksmagazyn.pl

Utarło się, że atrakcyjniejszym ludziom wiele rzeczy przychodzi łatwiej. I są na to twarde, naukowe dowody. „Piękniejsi” z nas szybciej wzbudzają zaufanie, częściej mogą liczyć na taryfę ulgową i urokiem są w stanie nadrobić braki merytoryczne. Okazuje się jednak, że w przypadku kobiet ten efekt ma swoje granice.

Do granic dochodzimy, gdy piękna kobieta staje się osobą wysoko postawioną, wpływową, osiąga sukces. Wtedy jej atrakcyjność zaczyna działać na niekorzyść, co stanowi tzw. efekt femme fatale. Mit pięknych, dumnych kobiet prowadzących mężczyzn do zguby sięga starożytności, jest utrwalony w kulturze masowej, ale czy ma podstawy? To, niestety, drugorzędne. Na pierwszym planie staje bowiem postrzeganie kobiet w oparciu o utarte już wzorce.

– Bardzo atrakcyjne kobiety częściej są postrzegane jako zagrożenie. A to ma istotne znaczenie, gdy przychodzi nam oceniać zaufanie do nich czy szerzej ich prawdomówność. Dochodzi do zwarcia dwóch sprzecznych stereotypów. Z jednej strony mamy przeświadczenie, że atrakcyjnym jest łatwiej. Z drugiej, gdy chodzi o kobiety, piękno fizyczne może okazać się przeszkodą w konkretnym kontekście – ocenia autorka sześciu badań na ten temat, prof. Leah Sheppard z Washington State University.

Na takie wnioski naprowadziły ją właśnie badania, podsumowane niedawno na łamach periodyku „Sex Roles”. Wspólnie z prof. Stefanie Johnson z University of Colorado Boulder, badaczka ze stanu Waszyngton przeprowadziła szereg internetowych badań na zróżnicowanych grupach odbiorców.

W pierwszych czterech badaniach przedstawiano kobiety piastujące wysokie stanowiska, udzielające wypowiedzi w fikcyjnych artykułach prasowych. Za każdym razem, w dodatku niezależnie od branży czy konkretnego stanowiska, kobiety bardziej atrakcyjne były oceniane przez uczestników jako mniej prawdomówne, a zatem mniej godne zaufania, od kobiet odbiegających od wzorców piękna. Warto tu zwrócić uwagę, że prawidłowość dotyczyła tak samo typowo męskiej branży nowych technologii, jak mocniej sfeminizowanej obsługi szpitala.

W piątym i szóstym badaniu autorki użyły bodźca zmieniającego nastawienie uczestników. Najpierw część osób poproszono o opisanie sytuacji, w której czuły się bezpiecznie i komfortowo w związku z partnerem/partnerką. W ten sposób wprowadzono ich w stan poczucia bezpieczeństwa, by następnie sprawdzić, jak oceniają pokazywane im kobiety na wysokich stanowiskach. Okazuje się, że osoby czujące się mniej zagrożonymi niewiernością w związku, korzystniej oceniały atrakcyjne kobiety. U drugiej grupy piękno zewnętrzne zaczynało działać jako czynnik wprowadzający niepewność.

Dokładnie ten sam efekt zaobserwowano w przypadku szóstego badania, gdy uczestnicy byli pytani, kogo należy zwolnić z powodu braku zaufania. Kobiety mniej atrakcyjne były z reguły oceniano jako piastujące swoje stanowisko z uwagi na kompetencje. Natomiast kobiety szczególnie atrakcyjne pod względem urody i figury były odczytywane jako potencjalnie mniej prawdomówne i kompetentne, zwłaszcza w grupie osób „niepewnych seksualnie”, a więc z zaszczepionymi wątpliwościami na temat wierności i bezpieczeństwa w ich własnym związku.

Źródło: Sex Roles