Eksmagazyn.pl

Tak samo jest z zespołem Aspergera, czyli „łagodniejszą” postacią zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Autyzm ujawnia się zwykle przed trzecim rokiem życia, choć nie zawsze niestety zostaje od razu zauważony przez rodziców.

Dzieje się tak z kilku powodów: po pierwsze autyzm może mieć bardzo różne nasilenie objawów (niekiedy są one dość subtelne), a po drugie rodzice są w tej kwestii wciąż zbyt mało świadomi (nie znają norm rozwojowych dla małych dzieci, etc.). Co gorsza, także i wielu lekarzy – pediatrów czy neurologów – wykazuje w temacie autyzmu zbyt małą wiedzę, zwłaszcza praktyczną.

Tymczasem, jak najwcześniejsze postawienie diagnozy autyzmu (którą stawia psychiatra), daje szansę na objęcie dziecka wczesną interwencją terapeutyczną i intensywną rehabilitacją – m.in. z udziałem logopedów, psychologów i fizjoterapeutów. Wczesna interwencja pomaga dziecku w nadrabianiu zaległości rozwojowych i daje szansę na większą samodzielność w późniejszym życiu.

Warto zatem uważnie obserwować zachowanie swoich dzieci i znać najważniejsze, typowe symptomy autyzmu oraz często współwystępujących z nim innych problemów. Należą do nich m.in.:

- Brak kontaktu wzrokowego lub ograniczony kontakt wzrokowy

- Brak reakcji na imię

- Obojętność wobec innych osób (ograniczona potrzeba nawiązywana interakcji społecznych)

- Ograniczone zainteresowania, stereotypowe, powtarzające się zachowania

- Trudności w komunikacji z otoczeniem (werbalnej i pozawerbalnej)

- Zaburzenia snu i odżywiania

- Napady złości i autoagresji.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć m.in. na stronie internetowej programu wczesnego wykrywania autyzmu – badabada.pl, na której jest specjalna interaktywna ankieta dla rodziców, służąca do oceny ryzyka wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu u ich dzieci. Pozwala ona na wstępną ocenę prawidłowości rozwoju dziecka w zakresie rozwoju społecznego oraz umiejętności komunikowania się.

Vik, zdrowie.pap.pl

Źródła:

P.Gałecki, A.Szulc, „Psychiatria”, wyd. Edra Urban & Partner, Wrocław 2018