Diastema to inaczej mówiąc kilkumilimetrowa przestrzeń pomiędzy zębami, najczęściej występująca pomiędzy górnymi jedynkami. Jedni uważają ją za atut dodający uroku, dla innych z kolei jest źródłem kompleksów. Stomatolodzy podkreślają, że przyczyn diastemy może być wiele.
Istnieje kilka rodzajów diastem. Wśród nich można wyróżnić prawdziwą, rzekomą i fizjologiczną. Przyczyną diastemy prawdziwej może być przede wszystkim nieprawidłowa budowa wędzidełka wargi górnej. Z kolei rzekoma pojawia się równolegle z hipodoncją lub hiperdoncją, a więc takimi czynnikami jak: brak zębów bocznych, małe siekacze czy nadmiar zębów w szczęce. Diastemia fizjologiczna jest natomiast typowa dla dzieci, które tracą mleczne zęby. W tym przypadku leczenie jest konieczne.
Diastema może być również efektem ssania kciuka w dzieciństwie lub choroby dziąseł. Wiele pacjentów zastanawia się jednak przede wszystkim, czy defekt podlega leczeniu. Warto zauważyć, że nie jest to choroba, ale jeśli przestrzeń między zębami będzie przekraczała 2 mm to wtedy dobrze jest podjąć leczenie. Zbyt duża diastema oraz nieodpowiednia budowa wędzidełka powinny być korygowane chirurgicznie.
Istnieje kilka sposobów leczenia tej przypadłości. Pacjenci mogą skorzystać nie tylko ze znanego już leczenia ortodontycznego, ale i z tzw. bondingu. Jest to najszybsza metoda zamknięcia diastemy, dzięki której można pozbyć się wady podczas 1 wizyty. Polega na zamaskowaniu przerwy materiałem kompozytowym, takim samym, z jakiego wykonuje się choćby wypełnienia do zębów. Najpierw stomatolog wytrawia ząb specjalnym preparatem, następnie przykrywa go kolejnymi warstwami kompozytu formując właściwy kształt.
Gdy powodem występowania diastemy jest zbyt mały rozmiar zębów sprawdzą się natomiast licówki porcelanowe. Zaletą jest tutaj estetyka i wygoda. Licówki dopasowywane są odcieniem do pozostałych zębów. Do innych rozwiązań można zaliczyć m.in. użycie koron, mostów protetycznych czy implantów stomatologicznych.
Źródło: Guarana PR
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.