W starożytności pokrzywa używana była jako warzywo. Leczono nią także rany i krwawienia. Przez Słowian była traktowana jako roślina magiczna – używano jej do ochrony przed demonami. Ajnowie na Sachalinie używali ich do wyrobu przędzy, sprzętu rybackiego, powrozów, lin, szpagatu i grubych tkanin. Rybacy z Kamczatki wiązali natomiast z włókna pokrzywy sieci, które były bardzo trwałe i lekkie, dlatego długo nie nasiąkały wodą i nie gniły.
Dla Słowian pokrzywa była rośliną magiczną używana do ochrony przed demonami i urokami. Od XII do XVII wieku powszechnie wyrabiano z niej włókno służące do wyrobu tkanin i sznurów. Jednocześnie używano rośliny do leczenia wielu dolegliwości i chorób. W medycynie ludowej szczególnie leczono nią reumatyzm, nerwobóle, grypę, zatrucia, czyraki oraz wrzody.
Dziś wiemy, że składniki pokrzywy mogą stanowić uzupełnienie brakujących w organizmie niezbędnych substancji. Pokrzywa to niezrównany antyoksydant, stanowi obfite źródło witamin i łatwo przyswajalnych soli mineralnych. Liście pokrzywy zawierają potas, wapń, żelazo, kwas krzemowy, kwas mrówkowy, kwas octowy, histaminę, serotoninę, flawonoidy, karotynoidy, witaminę C , E , B1 , B2. Dlatego preparaty zawierające pokrzywę zwyczajną działają przeciwtrądzikowo, przeciwłupieżowo, wzmacniająco na cebulki włosowe, odżywczo dla skóry. Aktywują procesy regeneracji skóry, przyśpieszają gojenie ran. Leczą wypryski, trądzik, łojotokowe zapalenie skóry. Poprawiają ukrwienie i koloryt skóry. Zapobiegają przetłuszczaniu się włosów.
CytujSkomentuj
Bardzo lubię herbatkę z pokrzywy. Jakieś bardzo smaczne to nie jest, ok, zgadzam się
ale wartości odżywczych, witamini i tak ważnej dla organizmu krzemionki ma tyle, co chyba malo która roslina i to o ile… Znakomita również na poprawe jakości krwi a to już jest przecież tak ważne